آینده از همین امروز می گذرد، پس امروز را باید به درستی پیمود. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

گیتی به سوی آینده پیش می تازد، از آنانی که مدام در گذشته شنا می کنند، بگریزید. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
اگر آدمیان می دانستند در این آبی بیکران گیتی، چقدر کوچک و تنها و آسیب پذیر هستند یک آن هم، یکدیگر را تنها نمی گذاشتند و یار و غمخوار هم بودند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
شناخت درست فراخنای بیکران گیتی، آدمهای خشن را هم، آرام و نرم خو خواهد نمود. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
خواست واپسین آدمی، شناور شدن در بسامدها و امواج گیتی است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
مهر به گیتی، را به فرزندان خویش بیاموزیم، مهر به جهانی که قرار است در آن شکوفا شویم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

شباهنگام به آسمان پر ستاره بنگریم و از خود بپرسیم ما در کجای این چشم انداز بی پایان ایستاده ایم، آیا ما توان این را داریم که از خود نقشی بر این پهنه بی پایان بجای بگذاریم؟. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
به یاد بیاوریم که انسانیم و انسانیت، مهمترین چیزی است که از ما انتظار می رود. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
در سرزمینی که آذرخش و توفان میدان داری می کنند، کسی به فکر فردا نیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
کارمندان نابکار، از دزدان و آشوبگران، بیشتر به کشور آسیب می رسانند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
تنها خودخواهان دیرباور، تجربه تاریخی را به هیچ می گیرند، اینگونه آدمیان، روند پویش همگانی را کُند می کنند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
برج و باروهای کهن به ما می گویند: از ما زیباتر و سترگ تر بسازید، نه آنکه در برابر ما زانو زده و از رشد و پیشرفت بازبمانید. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
آدمیان هرگاه، پشتکار داشته اند، شگفتی ها آفریده اند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
بجای چشم دوختن بر گذشتگان به آینده بنگرید، کار کنید... کار کنید که فَرِ ما، به داشتن فردایی بهتر برای فرزندانمان است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
باید نگاهی فراتر به تاریخ داشته باشیم، دوران کهن چه باشکوه و چه غم انگیز... به پایان رسیده است، امروز باید در پی آفرینش افتخارات تازه برای دوران خویش باشیم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
بیش از دشمن، باید از سربازان ترسو و بی نظم هراسید. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
بدترین گونه خنده، لبخند به جوک های زهرآگین قومی و زبانی است. همه مردم یک سرزمین باید به هم ببالند و دستان هم را برای رشد و بالندگی بگیرند، پیش از آنکه جوی خون از پس این خنده های نفرین شده جاری شود. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی