آدم توانا ، دشمنش را از قدرت کنار می گذارد اما به دار نمی کشد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

نفرین به دلی که آه ستمدیدگان را نمی شنود، و دست گیر آدمیان نمی شود. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
ریشه آدم های سست بنیاد، همانند نی های مرداب، لرزان است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
دشمن، ابزار نابود ساختن آدمی را، در درون سرای او جست و جو می کند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
دشمنانت را حقیر مپندار، آنها را بیش از خودشان باید شناخت و برای کارزار آماده بود. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
ره آورد گفتگو با نادان، دو چیز است : نخست، از دست دادن بخشی از زندگی، و دیگری، گرفتار شدن در گمان پوچ و بی ارزش. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
در زندگی نادان، سرانجام یک گره، هزاران گره باز نشدنی است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
ارمغان کُرنش در برابر نادان، سختی دو چندان است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
چه بسیار آدمیان نادانی که مهربانی شایستگان را بر نمی تابند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
شمشیر نادان هایی که در برابر خردمندان می ایستند، خودسری است و خودستایی. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
نادان، همیشه از آز و فزون خواهی خویش، خسته است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
تنها نادان، از مسخره نمودن دیگران، شاد می شود. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
در پایان کوچه های بن بست زندگی، بارها و بارها نادان ها را دیدار خواهی کرد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
اگر دوستت، آدمی نادان و خبرچین باشد، خیلی زود، اسیر وهم و سیاهی دل می شوی. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
رسواترین آدمها، فریبکارانند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
فریبکار و بد اندیش، هیچ پایگاهی نخواهد داشت، آخرین و ترسناکترین آموزه اش تنهاییست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
با فریب، شاید بتوان چیزی بدست آورد، اما این دستاورد، مایه تباهی آدمی خواهد بود. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی